خبرگزاری «حوزه» متن حدیث را از کتاب خصال منتشر می کند.   

 عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: لَمَّا حَضَرَتْ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ ع الْوَفَاةُ ضَمَّنِي إِلَى صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ يَا بُنَيَّ أُوصِيكَ بِمَا أَوْصَانِي بِهِ أَبِي ع حِينَ حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ وَ بِمَا ذَكَرَ أَنَّ أَبَاهُ أَوْصَاهُ بِهِ يَا بُنَيَّ إِيَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا يَجِدُ عَلَيْكَ نَاصِراً إِلَّا اللَّه‏.

ابوحمزه ثمالی از امام باقر(ع) روایت کرد که فرمود: هنگامی که زمان مرگ پدرم فرا رسید، مرا به سینه اش چسباند و گفت: پسرم تو را به چیزی سفارش می کنم که پدرم نیز هنگام جان دادن مرا به آن سفارش کرد و گفت: پسرم از ظلم کردن به کسی که یاوری جز خدا ندارد بپرهیز..

 خصال، ج1، ص16